System wyświetli wszystkie nagrobki znajdujące się w bazie wraz ze zdjęciem pomnika, datą urodzenia i śmierci oraz miejscem pochówku - sektorem, rzędem i numerem i mapą. Użytkownik może nie tylko zdobyć niezbędne informacje, ale również zapalić wirtualny znicz, sprawdzić inne osoby w grobie czy opłacić miejsce.
PODSTAWKI NA ZNICZE ZE ZDJĘCIEM. Strona 1 ogółem produktów: 11. czarna podstawka na znicz z grawerem, znicz ze zdjęciem 49,00 złPlan wykonany w 75% Trzy cmentarze zaliczone Na jednym przypadkowo spotkałam dawno nie widzianą rodzinę którą bardzo lubię więc worka radość i 6 grobów więcej zaliczonych Na ostatni cmentarz poszłam już po zmroku. Było niesamowicie. Po pierwsze nie zdawałam sobie sprawy z tego że tam nie ma latarni. Niby miałam w komórce latarkę ale jak łatwo zgadnąć w jednej ręce ciężka torba że zniczami w drugiej wiązanka na grób Także cieszę się że się nie wyrąbałam gdzieś po drodze Dużo bardzo ludzi było więc nie miałam obaw o bezpieczeństwo jednak czułam się dość niepewnie i bardzo się bałam czy trafię na groby. Bo wszystko wyglądało inaczej. I okazuje się że po ciemku drogą wydaje się dłuższa Miłego dnia zaduszkowego Ja się dziś nawracać Podczas polskiej premiery filmu "Ixjana", jeden z jego twórców, Michał Skolimowski pozował ze zdjęciem tragicznie zmarłego brata. Dzisiaj w "Dzień Dobry TVN", syn słynnego aktora i
Czy śmierć można powitać z otwartymi ramionami? Dlaczego katolicy, nawet księża, zamiast cieszyć się podczas pogrzebów, płaczą z żalu? Gdzie przebywają dusze, za które się modlimy? O trudnych spotkaniach ze śmiercią z bp Tadeuszem Pieronkiem rozmawia Marta Paluch Wie Pani co to świecurki? ukazywały się nad podmokłymi łąkami przy mojej wsi. To były takie błędne ogniki. Mówiono, że to błąkające się dusze czyśćcowe, które proszą o modlitwę. Ja w to też wierzyłem jako dziecko. Teraz wiem, że to samozapalający się gaz. To jaką postać mają prawdziwe błąkające się dusze?Nie mają materialnej postaci. Nie usiłujmy tego wytłumaczyć, bo to niemożliwe. A gdzie przebywają? Czyli - czym jest czyściec?Najprawdopodobniej to stan braku kontaktu z Bogiem. I ta niemożność powoduje cierpienie. To trochę tak, jakby zabrano nam ukochaną osobę i nie moglibyśmy z nią rozmawiać, widzieć jej, słuchać. Myślę, że to jest bliższe prawdy niż ewangeliczne, plastyczne wyobrażenie czyśćca jako miejsca, gdzie jest płacz i zgrzytanie zębów. Skąd możemy wiedzieć, za kogo modlić się w Dzień Zaduszny? Skąd wiemy, kto jest w czyśćcu?Módlmy się za wszystkich. Bóg jest tak potężny, że nie potrzebuje litanii nazwisk. Każdy ma swoją pamięć i swój stosunek do zmarłych i niech się tym kieruje. To jest nasza baza danych i sami powinniśmy z niej korzystać. Komu pójdzie Ksiądz zapalić dziś świeczkę?Nikomu. Zachowuję pamięć o zmarłych w głowie i w sercu, ale zewnętrznych oznak tej pamięci nie przeceniam. Nie kupuję też kwiatów, chociaż oczywiście odwiedzam groby. Proszę zobaczyć, co zostaje z tego wszystkiego kilka dni po świętach… Niewiele. A pamięć zostaje. Ja życie pozagrobowe traktuję poważnie, ale w innych kategoriach niż kwiaty i znicze. Rozmawia Ksiądz ze zmarłymi czy tylko się modli?Rozmawiać mogę w domu, a nad grobem się modlę. Najczęściej utrzymuję z nimi kontakt przez przypominanie sobie tego, co nas łączyło. Czyje groby Ksiądz odwiedzi?Co roku jeżdżę na grób moich rodziców, Pauliny i Władysława. Chociaż akurat wspólnych wspomnień z nimi nie mam wiele. Jako dziecko zostałem wysiedlony do Rzeszy i rozdzielony z rodzicami. Mieszkałem wtedy w Kętach, oni zostali rzuceni gdzie indziej. Najdłużej byłem z nimi w gimnazjum, gdy już wróciliśmy do Polski. Byliśmy bardzo związani. Pamiętam, że to były bardzo ciężkie czasy. Ojciec miał małe gospodarstwo, więc władza ludowa ochrzciła go ,,kułakiem". Pomagałem mu przy żniwach i sprzedawałem mydło i powidło w naszym sklepie kolonialnym. Nie byłem zachwycony tą pracą, wolałem wtedy kopać piłkę z kolegami. Ale pomagałem, bo ojciec był bardzo zapracowany - w domu była nas dziesiątka. Mam wiele wspomnień z tego czasu. Oprócz grobów rodziców odwiedzam też katedrę wawelską z grobami królewskimi, bo mam blisko. Poza tym idę na Rakowice i Salwator, a tam - na groby słynnych ludzi, do których mam stosunek emocjonalny, np. do Jana Matejki. Mam tam też wielu znajomych, w których pogrzebach brałem udział. Zdarzyło się Księdzu płakać podczas pogrzebu, który odprawiał?Zdarza mi się bardzo przeżywać pogrzeby. Pamiętam pogrzeb młodych ludzi, którzy przylecieli z USA na wakacje. To były dzieci dyrektora krakowskiego szpitala. Na drodze z Warszawy w ich samochód wjechał tir. Wszyscy się spalili. To było straszne, do identyfikacji konieczne były badania też przeżywam pogrzeby przyjaciół, choć z natury nie jestem skłonny do wielkich się Ksiądz śmierci?Lęk przed nią jest naturalny, ja go też czuję. Ale ten lęk nie paraliżuje mnie. Nie zastanawiam się, kiedy śmierć stanie w drzwiach. Ilekroć mam jednak okazję, mówię ludziom: oswajajmy się z nią. Nie boję się śmierci panicznie - może dlatego, że cieszę się dobrym zdrowiem i to odsuwa ode mnie ten moment. Z drugiej strony wiem, że umrę. Rozumiem nieuchronność śmierci. Powinniśmy rozumieć, że nie ma powodu, by sprzeciwiać się losowi. I tak będzie to, co ma być. Można tylko się modlić o spokojną śmierć. O szczęśliwą śmierć. "Od nagłej, a niespodziewanej śmierci wybaw nas, Panie". Tak się modlimy...Odprawiał Ksiądz pogrzeby swoich przyjaciół?Z moich kolegów księży jestem takim... dyżurnym prowadzącym na cmentarze. Gdy chowaliśmy jednego z nas w Sułkowicach, zebraliśmy się w tej grupie, która jeszcze została na świecie. Jeden z nich zapytał: pochowasz mnie? Ja mu na to: chętnie, tylko musisz się śpieszyć, bo mogę nie zdążyć. Jak na razie chowam kolegów systematycznie. I mam duże szanse na kolejne pochówki, bo jestem najmłodszy z naszej seminaryjnej grupy. Jak Ksiądz w takich sytuacjach oswaja smutek?Mam okres wielkiej tęsknoty, jak każdy. A potem czas wszystko wygładza. Mam też czasem momenty żalu. Myślę sobie: ta odeszła, ten też odszedł... A mogli jeszcze taka śmierć, z której Ksiądz długo nie mógł się otrząsnąć?Moja siostra zmarła na zapalenie opon mózgowych, gdy miałem cztery czy pięć lat. Ale buntu nie pamiętam... Był tylko straszny żal. Dziś wyszłaby z tej choroby bez szwanku. Miała 17 lat. Bardzo też przeżyłem moment, w którym bliska mi osoba popełniła samobójstwo. To był człowiek, który w pewnym sensie nie miał powodu, by to zrobić. Ale brał sporo leków psychotropowych. Lekarze mówią, że takie kuracje są obarczone ryzykiem. Choć nikt się tej tragedii nie spodziewał. Myśli Ksiądz, że ta osoba mogła się znaleźć w czyśćcu, mimo że nasza religia potępia samobójców?Nie wiem. Myślę, że ponieważ Pan Bóg nie jest niesprawiedliwy ani mściwy i ma lepsze rozeznanie od nas, to my się z tym przyjacielem spotkamy. I to w dobrym w przedpokoju do nieba?Kto wie, może będzie nawet w lepszej sytuacji niż ja? W przypadku śmierci bliskich był Ksiądz smutny. A przecież poszli do innego, lepszego świata...Ksiądz jest zwykłym człowiekiem i też przeżywa. Oczywiście, człowiek żyje nadzieją życia wiecznego. W tej nadziei perspektywa życia na ziemi jest zupełnie inna. Wierzę w zmartwychwstanie i staram się tak żyć, by tego wierzący, praktykujący katolicy nie potrafią cieszyć się, że ich bliscy idą do nieba? Mamy chyba wielki kłopot ześmiercią, którego w innych obrządkach nie ma. Choćby prawosławni jedzą posiłki na grobach zmarłych, bo wierzą, że oni jedzą z nimi. Jeśli ktoś chce jeść na grobie swoich krewnych, niech je. Ja nie mam takiej potrzeby, to nie mieści się w moim kanonie kultury. W tym przypadku nie chodzi o to, by się najeść, tylko o to, by oswoić się ze śmiercią, być blisko ze świecie są przeróżne zwyczaje. Np. na Madagaskarze co roku otwierają trumny swoich zmarłych. Organizują przy tej okazji ucztę, obmywają kości... się. Opowiadał mi o tym znajomy misjonarz. Mówił, że to było dla niego bardzo trudne przeżycie, ale musiał się z tym oswoić. Choć z drugiej strony, nasze Zaduszki też wywodzą się od pogańskiego zwyczaju ,,dziadów". Poganie palili ogniska na grobach, by dusze się ogrzały i stąd nasze znicze... Wtedy kontakt ze zmarłymi też był bliższy. Teraz też są takie przypadki. Są ludzie, którzy trzymają prochy swoich bliskich w domu. Ktoś ma taki stosunek emocjonalny do zmarłego i tak to przeżywa. Są tacy, którzy rozsypują prochy nad oceanem. Dla mnie to nonsens, ale jeśli komuś to przynosi ulgę, to niech je rozsypuje. Zaduszki to dobra okazja, by przypomnieć sobie, że powinniśmy bać się śmierci?Śmierć jest wśród nas, wystarczy pójść na cmentarz. Trzeba się z nią oswoić w taki sposób, na jaki nas trudniej to zrobić, gdy umierający i chorzy są spychani z publicznego widoku. Tak jakbyśmy się ich w cień zjawiska śmierci jest chowaniem prawdy, odcinaniem się od tego, co nieuchronne. Szkoda, że to robimy. Kiedyś ciało zmarłego wystawiano w domu przed pogrzebem i nawet dzieci modliły się przy nim. Pamiętam. Kiedyś chodziłem jako ministrant z zawiadomieniem o kolędzie. Pukam do jednego domu, bez odzewu. Otworzyłem drzwi i stanąłem oko w oko ze zmarłą kobietą w trumnie. Uciekłem. Nie byłem może śmiertelnie przerażony, ale się bałem. Ale takie spotkania są potrzebne?To było wychowywanie dziecka w świadomości, że śmierć jest zjawiskiem, na które się kiedyś natknie. Po to, by umiało wyciągać własne dzieciaki starają się to robić przy pomocy obrzędów Halloween. To dobrze czy źle?To zależy. Na pewno nie jest to chrześcijański zwyczaj, podobnie jak nasze "dziady". Ale nie demonizowałbym Halloween. Jeśli to jest zabawa, oswajanie śmierci, to nie ma w tym niczego złego. Zło pojawia się wtedy, gdy zabawa idzie w kierunku satanizmu. Ale straszenie kogoś wydrążoną dynią... Sam to robiłem. Ksiądz?Jako dziecko straszyłem nimi ludzi, którzy wracali z cmentarza. Ta tradycja musiała jakoś przyjść do nas z USA, bo wielu moich krajan wyjeżdżało do Stanów. Przebieraliście się w stroje szkieletorów?Wtedy nie było strojów, czaszek, tym podobnych gadżetów. Braliśmy to, co mieliśmy pod ręką, żeby się straszyć - dynię, buraka. To była taka zabawa. Tej konwencji nie należy się chyba sprzeciwiać.
W związku ze zbliżającą się rocznicą katastrofy samolotu Tu-154 pod Smoleńskiem, szef @SztabGenWP złożył wieniec i zapalił znicz przed tablicą upamiętniającą generała Franciszka Gągora, byłego szefa SGWP, tragicznie zmarłego 10 kwietnia 2010 roku. Święto Policji celebrowali funkcjonariusze z Buska-Zdroju w piątek, 22 lipca. W trakcie uroczystości 21 mundurowych otrzymało nominacje na wyższe stopnie policyjne. W uroczystościach oprócz policjantów udział wzięli przedstawiciele władz samorządowych z terenu powiatu buskiego, służby mundurowe oraz zaproszeni 103. rocznicy powstania Policji Państwowej, a tym samym Święto Policji w Komendzie Powiatowej Policji w Busku – Zdroju rozpoczęło się Mszą Świętą w intencji policjantek, policjantów oraz pracowników cywilnych. Msza pod przewodnictwem księdza Stanisława Kondraka, kapelana tutejszej komendy została odprawiona w kościele w Szczaworyżu. Tradycyjnie po nabożeństwie kierownictwo buskiej jednostki złożyło kwiaty i zapalono znicz przy obelisku upamiętniającym zamordowanych policjantów w Miednoje i o godzinie 12 w świetlicy Komendy Powiatowej Policji w Busku – Zdroju rozpoczęła się uroczysta zbiórka, podczas której awansowani policjanci otrzymali akty mianowania na wyższe stopnie policyjne. Spotkanie rozpoczęło się złożeniem meldunku przez dowódcę uroczystości zastępcy komendanta wojewódzkiego policji w Kielcach inspektor Agacie Malasińskiej – Nagórny. W tej podniosłej dla każdego policjanta chwili, uczestniczyli starosta buski, burmistrzowie i wójtowie, przedstawiciele wymiaru sprawiedliwości, ksiądz kapelan, reprezentanci służb mundurowych oraz osoby współpracujące z buskimi policjantami. Chwilą ciszy uczestnicy uroczystości uczcili pamięć zmarłego w służbie kolegi, aspiranta Marcina Przygody, dzielnicowego z Komisariatu Policji w Bodzentynie. W buskiej jednostce awansowało 56 policjantów, z czego z rąk zastępcy komendanta wojewódzkiego policji w Kielcach oraz komendanta powiatowego policji w Busku – Zdroju podinspektora Marcina Chatysa nominacje na wyższe stopnie policyjne otrzymało 21 funkcjonariuszy. W korpusie oficerów awans otrzymało 4 policjantów, w korpusie aspiranckim nominacje otrzymało 32 policjantów oraz 15 funkcjonariuszy w korpusie podoficerskim. Na stopień starszego posterunkowego policji nominacje otrzymało 5 stróżów prawa. Wszystkim mianowanym i wyróżnionym, przełożeni oraz zaproszeni goście złożyli gratulacje i podziękowania za wzorową służbę, trud włożony w zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego w naszym ofertyMateriały promocyjne partneraDo Wszystkich Świętych zostało jeszcze trochę czasu, ale sporo osób już dziś rozgląda się za zniczami na groby swoich bliskich. Gdzie i w jakich cenach można kupić znicze w Bydgoszczy?
Czczenie pamięci osób zmarłych nie tylko w naszym kraju ma głęboko zakorzenioną tradycję. Niemal na całym świecie staramy się okresowo odwiedzać groby bliskich, umieszczając na nich kwiaty i symbol pamięci, troski i miłości. Niestety nie zawsze mamy możliwość osobistego odwiedzenia grobu, szczególnie jeśli mieszkamy kilkaset lub nawet kilkanaście tysięcy kilometrów od cmentarza, co dziś – w dobie powszechnej emigracji – jest normą. Czy w takim przypadku nie możemy wspominać zmarłych i uczcić ich pamięci?Coraz większą popularnością cieszą się wirtualne znicze, które można „zapalić” przez internet. Większość cmentarzy przeniosła swoje bazy danych do sieci, co umożliwia łatwe odnalezienie grobu osoby zmarłej. Oprócz podstawowych informacji, czyli imienia, nazwiska, daty urodzenia i zgonu, mamy zdjęcie grobowca, a także dodatkową opcję, jaką jest zapalenie wirtualnego znicza. Co to oznacza? Klikając w odpowiednią ikonę na ekranie, możemy wybrać rodzaj lampki, jaka pojawi się na grobie, a następnie wpisać intencję. Wirtualny znicz, w większości przypadków bezpłatny i zapłonie przez określony czas w wirtualnej osób oburza się na tego typu rozwiązania, traktując je jako profanację pamięci zmarłych. Nie można jednak zgodzić się z tym stwierdzeniem, ponieważ dla wielu ludzi jest to jedyna możliwość okazania swojej pamięci. Mowa szczególnie o tych osobach, które nie mieszkają blisko cmentarza, a często znajdują się poza granicami kraju. Sceptycy podkreślają, że dbanie o grób można powierzyć osobom trzecim, w czym pomoże szybka gotówka. Tak, jest to oczywiście bardzo powszechne, jednak zapalenie znicza ma pewną symbolikę, i lepiej dokonać tego samodzielnie, nawet jeśli ma to być lampka wirtualny znicz jest drogi?Jak wspomnieliśmy, w przypadku cmentarzy komunalnych czy też parafialnych, zapalenie wirtualnego znicza jest bezpłatne. Sprowadza się tylko do odszukania grobu, wybrania rodzaju znicza, a następnie wpisania intencji. Zupełnie innymi prawami rządzą się prywatne serwisy, oferujące zapalenie w internecie znicza na dowolnym grobie. Najczęściej odbywa się to pod nekrologiem lub kondolencjami, publikowanymi w prasie lub internecie. Wówczas musicie wybrać opcję upamiętnienia zmarłego, czyli określić czas, w jakim znicz będzie widoczny. Wiąże się to z określonymi kosztami, jednak z pomocą szybkiej gotówki, nie będą one nadwyrężeniem waszego budżetu. Na niektórych stronach znajdziecie także dodatkową opcję, czyli umieszczenie wiązanki na wirtualnym grobie. To także jest opcja płatna, ale jeśli uważacie, że internetowy znicz nie wystarczy, warto wydać kilka złotych więcej i zamówić internetową kompozycję wirtualny znicz jest znakiem czasów? Zdecydowanie tak. Ma też swoich zwolenników i przeciwników, co związane jest z zakorzenioną w naszej świadomości tradycją czczenia pamięci zmarłych.
Kup teraz: Znicz z metalowym zdjęciem ! za 85,00 zł i odbierz w mieście Działdowo. Szybko i bezpiecznie w najlepszym miejscu dla lokalnych Allegrowiczów.
Rzeszów ma swoją internetową wyszukiwarkę grobów. Wyniki poszukiwań można wydrukować lub zapisać na komputerze. Można także zapalić wirtualny znicz oraz określić trasę dojścia do poszukiwanego grobu. – Pasowałoby pójść na grób dziadka, ale jak go odnaleźć? Wiem tylko, że został pochowany na cmentarzu przy ul. Cienistej. – Koleżanka nie żyje. Rodziny nie miała. To ciekawe, kto pójdzie zapalić świeczkę na jej grobie, kiedy w Rzeszowie z jej bliskich nawet ja nie mieszkam? – Gdzie ta mogiła była? Skręcało się w lewo, czy w prawo od kaplicy? To na pewno na tym cmentarzu? W tamtym roku to miejsce wyglądało inaczej. A może to kilka miesięcy temu? Ty też miewasz takie dylematy, gdy zbliża się Wszystkich Świętych i trzeba wybrać się na groby najbliższych? Od teraz takie problemy nie będą istnieć. W Rzeszowie została wprowadzona wyszukiwarka grobów. Niestety, na razie tylko na cmentarzu „Wilkowyja”, największym w Rzeszowie (27 ha powierzchni), na którym pochowano ok. 23 tys. osób. Wystarczy w przeglądarce wpisać adres i wejść w zakładkę „Cmentarz 360”, by zobaczyć mapkę „Wilkowyi”, a w lewym dolnym rogu wyszukiwarkę mogił. Po kliknięciu pojawia się pasek, w który wystarczy wpisać imię i nazwisko zmarłego, by ten został odnaleziony na cmentarzu. Jeśli zna się więcej danych, na przykład rok lub data urodzenia, śmierci to jest większe prawdopodobieństwo, że uzyska się celniejszy wynik. Można też skorzystać z formularza szczegółowego. Po odnalezieniu zmarłego pojawiają się dwa zdjęcia nagrobka: całościowe z oddali oraz tablicy, a także data urodzenia i śmierci, sektor, numer rzędu i numer grobu. Można też zobaczyć inne osoby pochowane w tym grobie jeśli jest to mogiła zbiorowa, złożyć zamówienie na wieniec lub świeczkę, opłacić miejsce lub zapalić wirtualny znicz. Wirtualny znicz jest zapalany na 7 dni i podpisywany imieniem zapalającego. Na stronce pojawia się też ogólny plan cmentarza z zaznaczonym miejscem szukanej kwatery. Można też zobaczyć dokładną mapę kwatery, którą można wydrukować oraz mapę dojścia do grobu. Niestety, nie wszystkie opcje już są aktywne. Dodatkowo w planach miała powstać aplikacja GPS prowadząca wprost do grobu. Poprzez e-wyszukiwarkę można także zwiedzić cmentarz jak wirtualne muzeum i przejść się po uliczkach, dzięki odpowiednim fotografiom. Systemu GROBONET używają także inne miasta z województwa do wyszukiwania nagrobków. Rzeszów zapowiada, że do listy zinwentaryzowanych cmentarzy będą dochodzić także inne, ale w późniejszym czasie. Miasto na wyszukiwarkę wydało 100 tys. zł. SABINA LEWICKA redakcja@
znicz Liczba sztuk w paczce 1 szt. Wysokość produktu 38 cm. 49, 99 Podstawka pod znicz ze zdjęciem na grób LAMPION. Stan Nowy. 99, 00
CZARNY znicz – lampion z dowolną dedykacją, który wykonany jest z METALU Grawer wykonany jest na bezbarwnym szkle akrylowym, pozostałe trzy szybki które nie są grawerowane, wykonane są ze zwykłego szkła Wielkość: lampion: 22cm wys. tabliczka na której jest grawer: 13cm x 5cm Dedykacja i grafika jest grawerowana,co daje pewność, że napis nie zniknie Dedykacja i grafika jest grawerowana, co daje pewność, że napis nie zniknie po pewnym czasie. . GRAWERUJEMY DOWOLNY TEKST Po dokonaniu zakupu prosimy o przesłanie e-mailem: dedykacji, która ma być wygrawerowana na lampionie, które podane są poniżej lub przesłanie własnej propozycji tekstu. krój czcionki zdjęcie jak najlepszej jakości Po otrzymaniu niezbędnych danych przesyłamy Państwu projekt podstawki do akceptacji. Po potwierdzeniu poprawności i zaakceptowaniu projektu przystępujemy do realizacji. . PONIŻEJ PRZEDSTAWIAMY KROJE CZCIONEK PRZYKŁADOWE SENTENCJE 1. „Kochanej Mamie” 2. „Kochanemu Dziadkowi” 3. „Kochanej Babci” 4. „Kogo utraciliśmy wiesz tylko ty boże (i serca nasze)” 5. „Życie przemija, pamięć pozostanie” 6. „W naszych sercach żyć będziesz wiecznie” 7. „Kto wierzy, żyć będzie” 8. „Spoczywaj w pokoju.” 9. „Pokój jego duszy” 10.”Twoja wola stała się Panie” 11. „Są chwile i ludzie, których się nie zapomina.” 12. „NON OMNIS MORIAR” 13. „MEMORABILIS” ( Godny pamięci ) 14. „Pamięć pozostała” 15. „Bóg jest miłością” 16. „Na zawsze z Panem” 17. „Przyjmij mnie Panie.” 18. „Ludzie żyją tak długo, jak długo inni pielęgnują pamięć o nich myśląc i kochając.” 19. „Jak trudno żegnać na zawsze kogoś, kto jeszcze mógł być z nami” 20. „Umarłeś po to aby żyć.” 21. Na zawsze w naszej pamięci 22.” Wieczność czeka, czas ucieka (Jan Paweł II)” 23. „Trudno jest powiedzieć – żegnaj na zawsze komuś najbliższemu” 24. „Żal nasz bezmierny, cicha łza się sączy, ucichnie wtedy, kiedy Bóg nas złączy.” 25. „Pokój Ci wieczny w cichej krainie, Gdzie ból nie sięga, gdzie łza nie płynie, Gdzie słyszysz Boga głos serdeczny Pokój Ci wieczny. 26. „Pan moim światłem i zbawieniem moim” 27. „Można odejść na zawsze, by stale być blisko.” 28. „Bóg sam wybrał czas.” 29. „Kto żyje w sercu tych, którzy pozostają, nie umiera.” 30. „Zniknąłeś mi z oczu na wieczne sny, Zostawiłeś mi smutek i gorzkie łzy.” 31. ”Niech spoczywa z Bogiem.” 32. „Pamięć jest droższa od słów” 33. ”Gdy serce bić przestaje, szum wiatru, ptaków śpiew tylko pozostaje.” 34. „Odeszłaś, ale żyjesz w naszej pamięci.” 35. „Byłeś nam wszystkim – jesteś cieniem.” 36. „Spieszmy się kochać ludzi. Tak szybko odchodzą.” 37. „Boże pozwól im na udział w szczęściu wiecznym.” 38. „…Boże, tak żal…” 39. „Tak krótko żyłem, a tak żyć chciałem. Bóg tak chciał, odejść musiałem.” 40. „Żyjecie w naszych sercach.” 41. „Niech spoczywa w pokoju wiecznym.” 42. „Nigdy nie zapomnimy Ciebie.” 43. ” W krzyżu zbawienie” 44. „Mieć kogoś bliskiego i stracić to jak kupić szczęście i łzami zapłacić” 45. ” Matko Boska, przyjmij mnie w opiekę swoją.” 46. „Odszedłeś tak nagle, Synku kochany. Lecz w naszych sercach na zawsze pozostaniesz.” 47. „Zawsze będziesz między nami, w pamięci i sercach pozostaniesz.” 48. „Niech miłość ta, która wśród nas żyła, nigdy nie umrze – i będzie wciąż żywa.” 49. „Ludzie są razem nie tylko wtedy, gdy się znajdują obok siebie. Z nami żyje także ten , który odszedł, które gośmy pożegnali.” 50. „Dla nikogo nie odszedłeś, naprawdę będziesz żył w naszych sercach i myślach.” 51. „Dla świata byłeś tylko cząstką, dla mnie całym światem.” 52. „Człowiek żyje tak długo, aż nie zginie po nim pamięć.” 53. „Odszedłeś od nas tak nagle pozostawiając smutek i wielki żal, A chcieliśmy jeszcze tak wiele dokonać. W sercach naszych trwać będziesz na zawsze.” 54. „Jest taki ból o którym lepiej nie mówić, bowiem najlepiej wyraża go milczenie.” 55. „Ty żyjesz, choć martwe Twe powieki, Bo w sercach naszych trwać będziesz na wieki” 56. „Rozłąka jest naszym losem. Spotkanie naszą nadzieją.” 57. „Śmierć to samotność i wolność ostatnia.” 58. „Nie umiera ten kto, pozostaje w sercu i pamięci bliskich.” 59. „Boże, daj mi pogodę ducha abym godził się z tym, czego zmienić nie mogę…” 60. „Odchodzimy w chwili, kiedy byśmy mogli rozpoczynać życie” 61. „Każdy człowiek, nawet najskromniejszy, zostawia ślad po sobie, jego życie zahacza o przeszłość i sięga w przyszłość.” 62. „Nigdy nie zapomnimy lat spędzonych z Tobą. Zostaniesz w naszych sercach najbliższą osobą.” 63. „Zginęłaś nam z oczu, lecz z serca nigdy. 64. „Serce złote miałaś, od życia dużo chciałaś, zawsze z czułością o nas dbałaś.” 65. „Śmierć boli nie tych, którzy odchodzą, Lecz tych, co wśród żywych pozostają. 66. „Matka zawsze umiera za wcześnie.” 67. „Jak nikt inny na zawsze zapisałaś się w naszych sercach i wciąż będziesz przy nas -Twoją miłością, Twoją troską, Twoim oddaniem… 68. „Zamknęły się ukochane oczy, Spoczęły spracowane ręce, Przestało bić kochane serce.” 69. „Odeszłaś tak nagle, że ani uwierzyć, ani się pogodzić.” 70. „Ci, co odchodzą, wciąż z nami są patrzą z miłością na nasze dni czasami śmieją się przez łzy.” 71. ” Złote serce miałeś, wiele od życie nie chciałeś, z czułością o nas dbałeś i taki w naszych sercach zostaniesz.” 72. „To nie był czas, to nie była pora.” 73. Miłość nie kończy się u bram śmierci żyjecie kochani w naszych sercach i pamięci. Dłoniom daleko, sercu zawsze blisko 74. „Zostawiłeś nam żal i tęsknotę , co spokojność mąci. Żyjesz jednak drogi Mężu i Ojcze w sercach naszych i pamięci 75. „Nie płaczcie, najbliżsi! Odchodzę ze świata bólu do Królestwa pokoju.” 76. „Nie płaczcie, wciąż będę was kochać. Miłość jest duszą, a dusza nie umiera.” 77. „Nie tracimy tych, których kochamy, bo możemy ich kochać w Tym, którego nie traci się nigdy.” 78. „Jezu nie bądź mi sędzią, ale zbawicielem” 79. „To wielki ból, że Cię straciliśmy. Pociesza nas pewność, że zobaczymy się w niebie.” 80. „Nie pytam, Cię, Boże dlaczego go zabrałeś, lecz dziękuję za to, że nam go dałeś.” 81. …pozostaniesz na zawsze w sercach tych, którzy Cię kochali…” 82. „W krainie życia ujrzy dobroć Boga, bo w domu Ojca jest mieszkań wiele.” 83. „Nie opłakujcie mnie, jestem błogosławiony w Bogu i modlę się za Wami. Będę Was kochał z nieba tak, jak kochałem Was z ziemi.” 84. „Przeznaczenie odebrało Cię zbyt szybko uczuciom rodziny, ale nigdy nie odbierze Cię naszej pamięci i naszym sercom.” 85. „Z królestwa pokoju i łagodności Pan Cię wezwał. Czuwaj nad swoimi bliskimi, którzy zawsze o Tobie myślą.” 86. „Twoja nagła i nieoczekiwana śmierć zostawia wielką pustkę w tych, którzy Cię kochali. W ich sercach będzie zawsze żywe Twoje wspomnienie.” 87. „Daj, Panie, jego duszy wieczny odpoczynek, a światłość Twoja niech odbija się w jego oczach. Kto Cię poznał, kochał. Kto Cię kochał, opłakuje.” 88. „Niech jego obraz żyje w pamięci tych, którym był drogi.” 89. „Nikt nie umiera na ziemi, dopóki żyje w sercach tych, którzy zostają.” 90. „Ten którego opłakujemy, nie jest nieobecny, lecz tylko niewidoczny, jego oczy promieniejące chwałą odbijają się w naszych oczach pełnych łez.” 91. „W naszej pamięci na zawsze”… 92. „Słońce zgasło gdy dzień jeszcze trwał” 93. „Nie pojmuję Twoich dróg, Ty jednak wiesz, którędy iść-prowadź mnie…” 94. „Kto kocha naprawdę, będzie kochał wiecznie.” 95. „Wszystko co się kończy, jest za krótkie.” 96. „Nieśmiertelność przyjdzie przez śmierć” 97. „Kochamy wciąż za mało i stale za późno” 98. „Śmierć rodzi nas do życia” 99. „W Bogu jedyna nadzieja” 100. „Nie umiera ten kto żyje w sercach naszych Maria 102. Błogosławieni, którzy umierają w Panu 103. Boże bądź wola Twoja 104. Boże zbaw 105. Bóg tak chciał 106. Czeka na zmartwychwstanie 107. Cześć jego pamięci 108. Jezu ufamy Tobie 109. Jezu w tobie pokładam nadzieję moją 110. Módlmy się za jego duszę 111. Niech spoczywają w pokoju 112. Pokój jego duszy 113. Powiększył grono aniołków 114. Prosi o modlitwę 115. Prosi o westchnienie do Boga 116. Prosi o Zdrowaś Maria 117. Prosi o zmartwychwstanie 118. Spoczywaj w Bogu 119. Spoczywaj w pokoju 120. Spoczywają w nadziei 121. Śpij w pokoju 122. Śpij z aniołkami 123. Tu oczekują zmartwychwstania 124. W tobie Boże ufność i nadzieję mamy 125. Wieczny odpoczynek racz im dać Panie 126. Witaj Krzyżu Zbawienia 127. Wola Twoja Panie 128. 129. Dzieli nas tylko czas 130. Byłem kim jesteś. Jestem kim będziesz 131. Śpij Tatusiu kochany Tak przedwcześnie nam zabrany 132. Tu leży serce, które bić przestało… 133. Twoja śmierć niespodziewana – w naszych sercach wielka rana. synu jak lilii kwiat. Nam pozostał w sercu bolesny ślad. 135. Wszystko na świecie prędko przeminie, płomienie zgasną, woda przepłynie, przeminie radość i to co boli, czasy nieszczęścia i niedoli. Minęło szczęście przyszło cierpienie a pozostało tylko wspomnienie. 136. Zaledwie że nam promyk nadziei zabłysnął, Już cię kamień grobowy przycisnął. Radość gdyśmy cię mieli, nierówna boleści,Jaka się po Twej stracie w naszym sercu mieści. 137. Znikłaś nam z oczu na wieczne sny, zostawiłaś nam smutek i gorzkie łzy 138. Kochaj serce matki póki jest przy tobie. Późno będzie kochać jak już będzie w grobie. 139. Nie zazna śmierci kto ufał Bogu. 140. Odeszłaś przedwcześnie pozostawiłaś smutek i żal rodzicom 141. Ojcze, nade mną płakać nie potrzeba, moja niewinność wzniosła mnie do nieba. 142. Śpij Mateczko snem Anioła. Nikt z nas zbudzić cię nie zdoła, ani łzy nasze, ani westchnienia, Nie obudzą cię z uśpienia. 143. Przeszła i zgasła jako promień słońca ta ukochana i ta kochająca 144. Przychodzę westchnąć na mogile w której spoczywasz mężu drogi. Ach! znikły jasne szczęścia chwile odkąd śmierć weszła w nasze progi 145. Śpij Aniołku Ukochany na czas krótki nam zesłany. Taka była wola Boża, uleciałeś znów w przestworza. 146. Zwiędłaś jak róża, gdy ją mroźny wiatr owieje, ciężką ojcowskie serce okrywszy żałobą; Tę mi jedną w starości zostawiasz nadzieję, że wkrótce pójdę za tobą. 147. Cicho drzewa nie szumcie, mojej żony nie budźcie, bo zasnęła twardym snem. 148. Co było najdroższe w tym grobie się mieści… 149. Co tak bardzo ukochaliśmy dziś w grobie się mieści. Co najdroższe Bóg zabrał, a nie zabrał boleści 150. Drzewa nie szumcie ptaki nie śpiewajcie, mojej siostrzyczce w śnie nie przeszkadzajcie 151. Jako pierwiosnek zabłysnął, a już go kamień grobowy przycisnął. 152. Niechaj się dowie kto grób ten spotka i symboliczny biały kwiat, że tu niewinna leży istotka którą brutalnie skrzywdził świat. 153. O córko moja smutek Matki i żal rodzeństwa po tobie świadczy płaczący anioł na twym grobie… 154. Ojcze, nade mną płakać nie potrzeba, moja niewinność wzniosła mnie do nieba. 155. Rozpacz i pustka zostały po Tobie a dla nas tylko łzy na Twoim grobie 156. Jezu ufam Tobie 157. Pamie?c´ nie umiera 158. Na zawsze w naszych sercach 159. Bo´g jest miłos´cia? 160. Na zawsze z Panem 161. S´pij Aniołku 162. Bo´g tak chciał. 163. Bo´g sam wybrał czas 164. Pamie?c´ pozostała 165. Z˙yjecie w naszych sercach 166. Prosi (prosza?) o modlitwe? 167. Twoja wola stała sie? Panie 168. Oczekuje na zmartwychwstanie 169. Odeszli do pana 170. „Wola Twoja Panie”” 171. „Ku pamie?ci potomnym” 172. „Ich dusze w re?ku boga” 173. „A teraz w prochu zasne?” 174. „Miejsce spoczynku…….” 175. „Zamilkło ukochane serce” 176. „Boz˙e mo´j ciebie szukam” 177. „Prosze? o zdrowas´ Mario” 176. „Umarłes´ po to aby z˙yc´.” 177. „Pamie?c´ dowodem miłos´ci” 178. „Boz˙e ba?dz´ nam miłos´ciw” 179. „Bo´g nie poska?pił niczego” 180. „Odeszłas´ co´reczko do Niego” 181. „Powie?kszyła grono aniołko´w” 182. Przyjmij mnie Panie 183. Umarłes´ po to, aby z˙yc´. 184. Ba?dz´ wola Twoja, Panie 185. W krzyz˙u zbawienie 186. „Byłes´ nam wszystkim – jestes´ cieniem.” 187. „Doła?cz ich do grona spoczywaja?cych w Chrystusie” 188. Matko Boska, przyjmij mnie w opieke? swoja?. 189. Jest taki bo´l o kto´rym lepiej nie mo´wic´, bowiem najlepiej wyraz˙a go milczenie. 190. Znikna?łes´ mi z oczu na wieczne sny, Zostawiłes´ mi smutek i gorzkie łzy. 191. Z˙al nasz bezmierny, cicha łza sie? sa?czy, ucichnie wtedy, kiedy Bo´g nas zła?czy. 192. Dla nikogo nie odszedłes´, naprawde? be?dziesz z˙ył w naszych sercach i mys´lach. 193. Kto z˙yje w sercu tych, kto´rzy pozostaja?, nie umiera. 194. Odszedłes (odeszłas´), ale z˙yjesz w naszej pamie?ci 195. Sa? chwile i ludzie, kto´rych sie? nie zapomina. 196. S´mierc´ boli nie tych, kto´rzy odchodza?, lecz tych, co ws´ro´d z˙ywych pozostaja?. 197. Tak kro´tko z˙yłem, a tak z˙yc´ chciałem. Bo´g tak chciał, odejs´c´ musiałem. 198. Rozła?ka jest naszym losem, spotkanie nasza? nadzieja?. 199. Człowiek z˙yje tak długo, aż nie zginie po nim pamięc´ 200. Trudno jest powiedziec´ – z˙egnaj na zawsze komus´ najbliz˙szemu 201. Boz˙e pozwo´l im na udział w szcze?s´ciu wiecznym. 202. S´mierc´ to samotnos´c´ i wolnos´c´ ostatnia 203. Moz˙na odejs´c´ na zawsze, by stale byc´ blisko. 204. Niech miłos´c´ ta, kto´ra ws´ro´d nas z˙yła, nigdy nie umrze i be?dzie wcia?ż żywa. 205. Nikt nie umiera na ziemi, dopo´ki żyje w sercach tych, kto´rzy zostaja?. 206. Kto Cie? poznał, kochał. Kto Cie? kochał, opłakuje. 207. Jak trudno z˙egnac´ na zawsze kogos´, kto jeszcze mo´gł byc´ z nami. 208. „Wszystko co miałam w tym grobie sie? mies´ci, S´mierc´ rados´c´ zabrała, nie wzie?ła boles´ci.” 209. „W krainie z˙ycia ujrzy dobroc´ Boga, bo w domu Ojca jest mieszkan´ wiele.” 210. „Ten kto´rego opłakujemy, nie jest nieobecny, lecz tylko niewidoczny, jego oczy promienieja?ce chwała? odbijaja? sie? w naszych oczach pełnych łez.” 211. „Bo´g jest miłos´cia? i zła?czy nas wiecznos´cia?” 212. „Przez bo´l i cierpienie przychodzi Boz˙e zbawienie” 213. „Bo´g widzi, czas ucieka, s´mierc´ goni wiecznos´c´ czeka” 214. „Nie stracilis´my go. On zamieszka przed nami w S´wiatłos´ci Boga.” 215. „Jak trudno z˙egnac´ na zawsze kogos´, kto jeszcze mo´gł byc´ z nami” 216. „Z˙yłem bo tak chciałes´. Umarłem bo kazałes´. Zbaw mnie bo obiecałes´” 217. „Gdy serce bic´ przestaje, szum wiatru, ptako´w s´piew tylko pozostaje.” 218. „Co mnie spotkało, was nie ominie ja jestem juz˙ w domu wy jeszcze w gos´cinie” 219. „Zgasłes´ jak gwiazda na błe?kicie, a nam zostawiłes´ smutek na całe z˙ycie” 220. „Co dałes´ wziołes´ – twoje było boz˙e z najwie?ksza? boles´cia? oddajemy w pokorze” 221. „Byłes´ naszym szcze?s´ciem i ozdoba?. Bo´g zabrał nam Ciebie i okrył z˙ałoba?” 222. „Nie to jest smutne, z˙e sie? gro´b kopało, lecz to, z˙e sie? traci to, co sie? kochało” 223. „Boz˙e, daj mi pogode? ducha abym godził sie? z tym, czego zmienic´ nie moge?…” 224. „Wszystko co najdroz˙sze złoz˙ylis´my w tym grobie, tylko z˙al i smutek pozostał po Tobie” 225. „To wielki bo´l, z˙e Cie? stracilis´my. Pociesza nas pewnos´c´, z˙e zobaczymy sie? w niebie.” 226. „Zniklis´cie drodzy rodzice jak cien´ przed oczyma. Ach jak te?skno i smutno, gdy Was z nami nie ma.” 227. „Ci, co odchodza?, wcia?z˙ z nami sa? patrza? z miłos´cia? na nasze dni czasami s´mieja? sie? przez łzy.” 228. „Z kro´lestwa pokoju i łagodnos´ci Pan Cie? wezwał. Czuwaj nad swoimi bliskimi, kto´rzy zawsze o Tobie mys´la?.” 229. „Przeznaczenie odebrało Cie? zbyt szybko uczuciom rodziny, ale nigdy nie odbierze Cie? naszej pamie?ci i naszym sercom.” 230. „Ludzie sa? razem nie tylko wtedy, gdy sie? znajduja? obok siebie. Z nami z˙yje takz˙e ten , kto´ry odszedł, kto´regos´my poz˙egnali.” 231. „Przestał Byc´ cze?s´cia? z˙ycia, ale nie naszego. Jak moglibys´my uwaz˙ac´ za zmarłego tego, kto´ry z˙yje w naszych sercach?” 232. „Jes´li w dzisiejszych czasach i s´wiecie sa? jeszcze jakiekolwiek wartos´ci. o z˙ycie człowieka ma wartos´c´ najwyz˙sza?, choc´ nagle gas´nie…” 233. „Jak nikt inny na zawsze zapisałas´ sie? w naszych sercach i wcia?z˙ be?dziesz przy nas -Twoja? miłos´cia?, Twoja? troska?, Twoim oddaniem…” 234. S´pij synku drogi – tutaj twoja chatka, Tu cie? odwiedzi kochaja?ca matka.” 235. „Zgasłas´ nam jak s´wiecy płomyk bez buntu, bez słowa skargi, bezbronna. Samotna w tej ostatniej drodze i tylko smutek bolesny, i pamie?c´ z˙ywa o Tobie w nas pozostanie, Bo zawsze mys´lami be?dziemy przy Tobie.” 234. „Przechodniu! stań na chwilę, czcij te ostatki. Tu płaczą: mąż cnej żony, dzieci dobrej matki. Przechodniu miły, westchnij do Boga, bo Ciebie czeka ta sama droga. 235. „Pan moją siłą i mą tarczą. Jemu zaufało moje serce.” Psalm 28:7 236. „Ja jestem drogą i prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze mnie.” Ewangelia wg. Św. Jana 237. O Panie, ożyw mnie i dobądź z głębin ziemi (Ps 7,11). 238. W ręce Twoje Panie, polecam ducha mego (Ps 30,6). 239. Jezu, pod krzyż Twój złożyliśmy skarb swój. 240. Gdy życie minie daj Chryste rękę, niech mnie wprowadzi, gdzie przystań Twoja. 241. Wstanę i pójdę do mego Ojca (Łk 15,1 8 ). 242. Łaska Twa Boże cenniejsza nad życie. 243. Dusze sprawiedliwych w ręku Bożym są (Księga Mądrości 3,13). 244. „Pan moją siłą i mą tarczą. Jemu zaufało moje serce.” Psalm 28:7 245. Jeszcze się kiedyś rozsmucę, jeszcze do Ciebie powrócę, Chrystusie 246. Żyłam bo chciałeś, umarłam bo kazałeś. Zbaw Jezu, bo możesz. 247. Magnificat anima mea Dominum. 248. Jeśliśmy z Chrystusem umarli, wierzymy że równie z Chrystusem żyć będziemy. 249. Choć się rozpadło me ciało, siłą mej duszy i skarbem moim jest Bóg na wieki. 250. Śpij spokojnie drogi aniele, zobaczymy się w niebie. 251. Gdy życie minie daj Chryste rękę, niech mnie wprowadzi, gdzie przystań Twoja. 252. Bardziej niż my ukochał Bóg jedyną naszą córeczkę i zabrał ją do Siebie w czwartej wiośnie życia. 253. Dusze sprawiedliwych w ręku Bożym są (Księga Mądrości 3,13). 254. W ręce Twoje Panie, polecam ducha mego (Ps 30,6). 255. Łaska Twa, o Boże, cenniejsza niż życie. 256. O Panie, ożyw mnie i dobądź z głębin ziemi (Ps 7,11). 257. Za dobroć serca i poświęcony trud, niech was w nagrodę przyjmie Bóg. 258. Bolesne było nasze rozstanie, lecz taka wola Twoja była Panie. 259. Bóg cię powołał do Królestwa nieba, z Jego wolą pogodzić nam się trzeba. 260. Tato… pierwszy wrzesień … bez Ciebie … A ja chcę … piórnik życia z wyposażeniem… Kredkę wielokolorową …aby mieć tęczowe nastroje, Ołówek by naszkicować swoją przyszłość, Linijkę by prosto do celu, Gumkę by wymazać to co niepotrzebne, Nożyczki by odciąć … to co nieważne …. Dużo pisaków by malować marzenia…….. Długopis by pisać … pisać Tatusiu jak mi Ciebie brakuje… 261. Słonko i radość całego domu. Kwiateczku nasz kochany. Do nóg Boskich cię składamy. By modlitwa twoja miła, żale nasze ukoiła. Nie wrócisz do nas, my pójdziemy do ciebie, byśmy na wieki złączyli się w niebie. 262. Kto Lubił, to wspomni, kto kochał nie zapomni. 263. Ja umieram- ja nie płaczę, i Wy chciejcie ulżyć sobie. Prędzej, później legniemy w grobie, nie wrócą na świat rozpacze… 264. Stoję nad Tobą w głębokiej zadumie i wyobraźnią już Cię nie ogarnę, Ty jesteś tam gdzie jest święty spokój, a ja się zmagam z tym życiem marnym. 265. Jakże Cię poznam wśród tylu popiołów, wyzutą z ciała? Sam będąc garścią prochu po zwęglonej pamięci, która nadal się żarzy: w zdrowiu i chorobie, dopóki śmierć nas nie połączy… Jakże Cię poznam wśród tych wszystkich cieni w dolinie umarłych? – Poznasz mnie po utracie tchu, poznasz mnie po spiekocie warg, po urwanym śmiechu, łomocie obcasów, galopie serca. 266. Żal że się za mało kochało, że się myślało o sobie… Choćby się łzy wypłakało, to teraz wszystko za mało… Odszedłeś cicho i bez pożegnania, jak ten co nie chce swym odejściem smucić, jak ten co wierzy w chwili rozstania, że niebawem … wróci.” 267. „śmierć jest pomocą i uspokojeniem Dla wielkich bólów jedynym schronieniem” 268. Przestało bić najlepsze z serc. Tak kochające życie i ludzi. Żadna cię krzywda nie dotknie już i żadna łza cię nie obudzi 269. „ptaku mojego serca z połamanymi skrzydłami … nakarmię cię ziarnem miłości … śmierci … i uśniesz…” 270. Kwiateczkiem byłaś, kwiateczki lubiłaś. Kwiateczek zerwany, przez Boga zabrany. 271. Śpisz cicho, matuś kochana, bez smutków i bez cierpienia… Nie płaczmy!… to wola pana Wszystko na świecie zmienia 272. Żal mój bezmierny cichą łzą się sączy. Umilknie wówczas gdy nas bóg znów złączy 273. Ukochana przez wszystkich przeszła, czyniąc tylko dobrze, a nieskończona Dobroć szła za nią wszędzie… jak anioł stróż 274. Co mieliśmy najdroższego w tej mogile się mieści. Aniołem byłaś dla nas na ziemi. Bóg ci płaci wieczną chwałą w niebie. Śmierć wszystko nam zabrała nie wzięła boleści, którym tak ciężko bez ciebie pozostał wieczny ból i łzy 275. Nad mą mogiłą zapłaczą wierzbiny a łez ich szczerych nie osuszą zorze… Duch mój popłynie hen, w lepsze krainy… Cichy, spokojny i szczęśliwy może. wam tutaj pieśni wiązankę zostawię co wyśpiewały duszy mej tęsknotę więc je przyjmijcie tak jak skarby złote –krzyż na świeżej postawcie murawie. I proszę dalej: niech wzrosną wierzbiny Niech one płaczą jak te pieśni moje i niby piersi spłakanej dziewczyny. Grób mój obejmą ich warkoczy zwoje. i chciałbym jeszcze by na moim grobie ptaki siadały i śpiewały sobie, im też zawdzięczam wiele pięknych wzruszeń one zabrały cząstkę mojej duszy 276. Słoneczko nasze śpij tu w spokoju. Bóg zrządził nagłej rozłąki czas. Przyjdzie dzień taki, po życia znoju, że Bóg znów razem połączy nas 277. Choć często świeci słońce na błękitnym niebie, zgasł nagle mego życia jasny promień słońca. Pośród nas już, mateczko droga, nie ma ciebie… Pozostał smutek, rozpacz, tęsknota bez końca 278. Przyszliśmy przed oblicze twoje Boże z nadzieją przebaczenia i zbawienia 279. Za wcześnie odeszłaś od nas z Tobą marzenia, sny dla Ciebie miłość i kwiaty, dla nas Tęsknota i łzy. 280. Gdzie dzisiaj Ty tam będę ja, u Ciebie mgły, i u nas mgła, za Tobą kres, przed nami dal, jak . Ciebie żal, jak bardzo żal. 281. Śmialiśmy się dopóki nie przyszło nam płakać, kochaliśmy aż do naszego ostatniego pożegnania. Byliśmy najlepsi, myślę, że już nigdy nie będziemy Tylko ja i Ty nawet przez moment. 282. Wiem już teraz, co łza znaczy, wiem co boleść, co cierpienie. Wiem co prawda, co marzenie, wiem co życie dla tułacza. 283. Zabrałeś nam o Boże Dziecinę kochaną i żyć każesz z krwawą w sercu raną. Daj siły krzyż dźwigać błagamy Ciebie, daj wiarę, że kiedyś połączysz nas w Niebie. 284. Rodzina opłakuje rzewnymi łzy, westchnij przechodniu z nami i Ty. 285. Byłeś jak kwiat błyszczący życia rosą, byłeś jak płomień złoty, gorejący. Kwiat ścięła śmierć błyszczącą kosą, zgasił płomień wicher zły, huczący. 286. Nie wszystek umarłeś, choć serce bić przestało. Tyle z Ciebie zostało, ile dobra zasiałeś. Odszedłeś już do Pana, na cześć Jego wielkiej chwały, a nam w sercu pozostały o boleść i smutek i rana. 287. „Jest taka cierpienia granica, za którą się uśmiech pogodny zaczyna.” Czesław Miłosz 288. „Być może dla świata jesteś tylko człowiekiem, ale dla niektórych ludzi jesteś całym światem.” Gabriel Garcia Marquez 289. Tu spoczywają Ci, którzy byli dla nas najdrożsi. 290. Odeszliście nam z oczu, ale nigdy z serc. 291. To tutaj mogiła całe nasze szczęście przykryła. 292. Zaszło słońce jej, choć był dzień jeszcze. 293. Czas przemija, a miłość jest wieczna. 294. Byłaś mi celem, wzorem wierności i osłodą życia, czystością serca. 295. Nie płacz nad moim grobem. Mnie tam nie ma. Ja nie umarłem. 296. W krainie ducha nie ma pożegnań. 297. Odwiedził nas anioł, wypełnił miłością. 298. Zginęłaś nam z oczu, lecz z serca nigdy.
